ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีความหมาย
เหลือเพียงกลิ่นโคลนสาบควาย
เห็นซากคันไถแล้วเศร้า
เห็นนาที่ร้าง นั้นมีแต่ฟางแทนรวงข้าว
เห็นเคียวที่เกี่ยวเหน็บติดเสา
เล่นเอาใจเรา สะท้อน
ทุ่งนาแดนนี้ข้าเคยไถทำ
สองมือข้าเคยหว่านดำ
ฤดูฝนพร่ำหน้าก่อน
แต่มาปีนี้ ฤดี ข้าแสนจะสะท้อน
เพราะมา ไร้คู่ กอดเคียงหมอน
ทิ้งให้เรานอน ระกำ
รอยไถเอย ข้าเคยไถถาก
เดี๋ยวนี้ เจ้ามาคิดจาก
ฝากให้เป็นรอยไถช้ำ
เปลี่ยนรอยไถใหม่ ทิ้งรอยไถเก่าระกำ
อกใคร ใครบ้างไม่ช้ำ
เมื่อยาม เห็นรอยไถแปร
ทุ่งนาแดนนี้ คงร้างไปอีกนาน
ข้าเอง ก็เหลือจะทาน
เพราะมัน แสนสุดจะแก้
หมดกำลังใจแล้วเรียมเอ๋ย ข้าคงตายแน่
จะไถไปอีกก็กลัวแท้
เพราะรอยมันแปรเสียแล้วเรียมเอย
ทุ่งนาแดนนี้ คงร้างไปอีกนาน
ข้าเอง ก็เหลือจะทาน
เพราะมัน แสนสุดจะแก้
หมดกำลังใจแล้วเรียมเอ๋ย ข้าคงตายแน่
จะไถไปอีกก็กลัวแท้
เพราะรอยมันแปรเสียแล้วเรียมเอย